Çavuş oku, tarih boyunca Türkler tarafından kullanılmış bir ok çeşididir. Öldürme amaçlı olmayan, çıkardığı sesle düşmana korku salan ve moralini bozan bir oktur.
Askerlerin okun çıkardığı sese kolayca yönelebilmesi çavuş okunun bir komut aracı olarak kullanılmasına neden olmuştur. Bu yüzden çavuş okuna ıslık çalan ok, ıslıklı ok ve vızlayan ok da denilir.
Yazılı tarihi kaynaklarda çavuş okunun mucidi Mete Han olarak gösterilir.
Mete Han’ın bu oku askerlerine savaş arazisinde daha kolay komut vermek için tasarladığı düşünülmektedir.
Mete Han, bu savaş aletini düşmanın moralini düşürmek, cesaretini kırmak ve atıldığında ses çıkaracak bir yapıda tasarlamıştır. Okun uç kısmındaki yapı olan temren üzerinde açılan ince özel delikler, ok fırlatıldığında tiz bir ses çıkarmakta, bu düşmana korkunç bir korku salmaktadır.
Baideng’de Çinlileri kıstıran Hun ordusunda bu oklardan yüzlercesinin bulunduğu düşünülmektedir.
