Teşkilat içerisindeki insanların ciddiyetsizliğine değinmek istiyorum. Teşkilat içerisindeki verimli kandaşlarımı bir kenara koyarsak bazı kız ve erkek grupların ciddiyetsizliği görmezden gelinmiyor. Kızlarımız kendi gruplarında dedikodu malzemesi ararken bazı beylerimiz ise namus bekçiliği yapmayı kendilerine vazife edinmişlerdir. Bir çok teşkilat arasında oluşan kavgalar Türklük için değil kişisel bir boyut haline gelmiştir. Ayrıca teşkilata yeni katılmış bir bireyin yapması gereken bilmediklerini öğrenmek, fikirlerini sunmak olmalıyken edinilen arkadaşlıklar sonucunda birbirleriyle yakınlaşmalar, kızlar arasında dedikodular ve beyler tarafından kızlara karşı yapılan saygısızlıklar boy vermekte. Teşkilat kişisel sorunlar için değil Türklük için kurulmuş yerlerdir. Teşkilatta bulunan insanlar sırf teşkilat başkanına yalakalık olsun, insanlar içinde yanlış karşılanmasın diye takındıkları ciddiyet maskesini kendi özel hayatlarında da sergilemek zorundadırlar. Teşkilatlarda sayfa sayfa dedikodu malzemesi yazan, sevgilisine sayfalarca dil döken, namus bekçiliği yapan veya kendi kişisel problemini teşkilata yansıtan insanlara değil kendi fikirlerini üretebilen, araştıran ve sorgulayan bir gençliğe ihtiyaç vardır. İnsanlara sürekli çomar, vasıfsız tabirleri kullanmak yerine kendilerini geliştirmeyi tercih etmeli ve kimsenin fikirleriyle yetinmemelidirler.
Lise zamanlarımda ülkü ocaklarındaydım,ocağınciddiyetsizliğini ve davanın yanlışlığını kavradım,eski ülkücülere hiç değilse saygım var,yeni nesil çok empoze oldu,tek dertleri seks ve oyun.
Yazar
Yazılar
2 yazı görüntüleniyor - 1 ile 2 arası (toplam 2)
Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.
