Sevda gibi bir gizli emel ruhuna sinmiş;
Bir haz ki hayalden bile üstün ve derinmiş.
Gökten gelerek gönlüne rüzgar gibi inmiş,
Bir sır ki bu,ölsen bile açamazsın…
Anlatması imkansız olan öyle bir an ki,
Hülyadaki ses varlığının gayesi sanki…
Bak emrediyor:Daldığın alemden uyan ki,
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın…
Kalbin benim olsun diyorum,çünkü mukadder…
Cismin sana yetmez mi? Çabuk kalbini sök,ver!
Yoktur öte alemde de kurtulmaya bir yer!
Mutlak seveceksin beni,bundan kaçamazsın…
Ram ol bana,ruhun yeni bir aleme girsin…
Yazmış kaderin:Aşkıma ömrünce esirsin!
Aklınla,şuurunla,hayalinle bilirsin.
Mutlak seveceksin beni,bundan kaçamazsın…
Atsız, Ruh Adam kitabında Güntülü’nün ağzından Türk şiiri ile ilgili beklentilerini şöyle söyler:zannedersem ileride hece, ahenk bakımından aruzu geçecek fakat heceyi tekamül ettirecek
büyük şairler aruzun ahenginden, musikisinden çok istifade edeceklerdir. belki de hece ile aruzun birlesip kaynasmasından yeni bir vezin doğacak ve bu yeni vezin aruzun ritmini, hecenin mana kuvveti için elzem olan serbestliğini kendisinde toplayacaktır…” İşte belki de bu şiir bu beklentilerin gerçek hayata geçirilmesidir.
Yazar
Yazılar
2 yazı görüntüleniyor - 1 ile 2 arası (toplam 2)
Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.
