Türk siyasi tarihinin en ilginç figürlerinden. Gerçek bir lider. Kelimenin tam anlamıyla pragmatist. Çoğu konuda hemfikir olmasam da, saygı duyduğum insan
Müslümanım. Ateist, deist ya da tengrici arkadaşlarımdan daha az bu davaya gönül verdiğime inanmıyorum. İslam=araplaşmak değildir. Eğer kültürel bir yozlaşma varsa sorun bizim zihniyetimizde aranmalıdır, İslam dininde değil.
Son zamanlarda Tuğrul Türkeş
Aslı Azpay’dır.
1951 Şubat’ında komünistlerin yaptığı baskında kızı Azpay esir edilir. Osman Batur, kızını kurtarmak için 200 kişilik kızıl ordu birliğini bir geçitte tek başına pusuya düşürür. Çok sayıda komünist öldürür. Ancak Kamambal Dağı’nda yakalanır.
Böyle düşündüğünü söyleyen arkadaşlara söylüyorum. Hakikaten sizler günlük hayatta hiç gülmüyor, eğlenmiyor musunuz?
Ben esir Türklerin acısını her daim kalbimde taşıyorum ama bu demek değildir ki yüzüm hiç gülmüyor, dost meclislerinde arkadaşlarımla eğlenmiyor, birlikte kahkahalar atmıyorum. Elbette hayat gayemiz hayvanlar gibi eğlenmek, gününü gün etmek olamaz. Olmamalı da. Lakin bu hayatın doğal bir seyri var. Yeri geliyor insan en yakınlarını kaybettiği halde gülüp eğlenebiliyor. “Mutsuz” olarak davaya daha yararlı olabilineceğini söylemek bana mantıklı ve samimi gelmiyor.