Türkçülük fikri partiselleşebilir mi ?

Türkçülüğün siyasi bir parti kurması, ideallerini gerçekleştirmesi için devlet organlarına hakim olması elzemdir lakin bu gerçekleştiğinde bu siyasi güç bizzat Türkçü fikriyat için tehdit unsuru haline gelir. Kitlelere inmesi için yumuşatılması ve maalesef çok taviz verilmesi gerekir. Esasen yıllardır üzerine düşündüğüm fakat halen net bir cevabını bulamadığım bir sorudur.

Türkçülük fikrinin partiselleşebilirliğini, ne kadar kapsayıcı bir parti oluşturulacağı belirleyecektir. Kapsayıcılıktan kaçınılması durumunda oy oranı %1 civarında kalan HEPAR benzeri bir parti ancak doğabilecek iken yeterince geniş bir kitleye hitap edilebildiği takdirde bu oran kabaca %30’a çekilebilecektir.

Bahsettiğim şey şu: “Sen sentezcisin, gelme.” ya da “Sen yeterince Türkçü değilsin, gelme.” demek yerine “Sen de milliyetçisin, sen de Türkçüsün; öyleyse sen de gel.” dediğimiz takdirde doğru propagandaya yaklaşmış oluruz. Bunun örneğini AKP’de gördük. AKP iktidara aday olduğunda “Biraz olsun Müslümansın, bize katıl.” tutumu yerine “Sen yeterince Müslüman değilsin, bizimle takılamazsın.” tutumunu takınsaydı ne olurdu? Cevap ortada: Taş çatlasa Refah Partisi kadar oy alır, koalisyonlardan kurtulamazdı. Benzer bir durum daha önceleri DP ve AP için de geçerliydi.

Bu sebeplerden ötürü kurulacak Türkçü bir parti, bünyesine ülkücüyü, alperenciyi, ulusalcıyı, nasyonal sosyalisti, emekli edebiyat öğretmenini katmadığı sürece yavru muhalefet partisi olmaktan öteye gidemez. Bu hususta, Türkçülük fikrinin ancak ve ancak kapsayıcılık ilkesine dayandırılan bir partiye evrilmesi, fikir açısından verimli ve doğru olacaktır.