Koşma Şiiri (Erk Yurtsever)

Önce küçümseyip yufka sarıldım
O Umay yüzlünün nârin boynuna
Pehlivan sanırdım ben beni geldim
Kendi kündem ile a’şkın oynuna

Çaldı beni yere esridim mi ne
Dedi yenik düşdün gördün mü mene
Dedim var mısın gel tutalım yine
Pışt dedi parmağın sürüp a’ynına

Dedim ben bu işin altında kalmam
Seni yenemezsem ömrümce gülmem
Toprak olanda mı hem ille bilmem
Gülüm alacaksın beni koynuna

Dedi sende kalsın ahlın çoğusa
Bilirem fikrini karnın toğusa
İçinde kötülük kemlik yoğusa
Yemin et de görek hele diynine

Dedim söylenecek söz bırakmadın
Hangi ildensin kız ne senin adın
Çünkü bilesin ki ha bugün yarın
Görücü gelecek ebeveynine

Murâda ermeden ölünür mü Erk
Amma bunca câhil olunur mu Erk
İlden kolay gelin alınır mı Erk
Girip yerleşmeden kızın göynüne

Erk Yurtsever