Karamanlı Türkçesi Bir Şiir (SITA)

Günümüz Türkçesi

SITA
Koca kızdır şu gelen;
insafsız, zalim, yaman,
Fukara(nın) hal(in)den bilen,
eylesin imdat, aman.

Zenginler konaklarda,
yan gelir yataklarda,
Ateşler uzaklarda,
can besler sıcaklarda.

Fukara çardaklarda,
köşede, bucaklarda,
Aç, açık sokaklarda
yavrular(ı) kucaklar(ın)da.

Ah! Reva mı bu tefrik;
zengini ve fakiri.
Müsavi, refik, sarih,
hâlk etmişse bir Tanrı;

Ne hikmet var şu halde,
bak, idrak et ey insan!
Rab aciz mi? Bir anda
fakire etsin ihsan;

Dünyada olan servet
zenginin midir malı?
Acep yok mu ahiret,
orada ne olur hali?

Zenginin safasında,
hakkın nedir maksadı?
Züğürdün cefasında,
keza, nedir muradı?

Evet, evet, bu alem
bir mahali tecrübe.
Amâli hep bir kalem,
kaydediyor kitaba.

Açları doyurmayan,
çıplağı giydirmeyen,
Susuzu kandırmayan,
mahzunu güldürmeyen,

Var olup da vermeyen;
mahşerde halin yaman.
Gökleri görmeyen,
gök sana rahmet, aman!

Kaynak: Tarih-i Kadim