“Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse”
Atsız’ın bütün romanlarının esas hatunu tek tiptir. Yeşil gözlü, kumral, boylu poslu. Güntülü, Almıla, Ay Hanım, Gökçen. Şimdi benim aklıma iki ihtimal geliyor. Ya Atsız gercekten yeşil gözlü bir hanıma sevdalanmış ve bütün bu eserlerini ondan esinlenmiş yahut Atsız’a göre aşık olunacak güzelin tasviri bu şekildeymiş o yüzden romanlarında bu idealize, fiziken kusursuz ama tek tip karakterleri kullanmıştır. Nedense ikinci ve bana göre bir hayli güçlü ihtimal pek dillendirilmiyor bu bâbda.
Sonuç olarak hangi ihtimal hakikat olursa olsun Türk edebiyatının en verimli karakterlerini oluşturmuştur. Saygı olsun.
tarafından güncellenmiştir.
tarafından güncellenmiştir.