Erdemlilik Öğretisinin bâzı terimleri-1

(Devâmı gelecektir…)

Erdemlilik yolunda olanların kendi aralarında kullandıkları bâzı terimler:

Belbağı= Kemer, kuşak. (Kırgızcası= Bilboo) Mânevî olarak ise: “Bu belbağını bağlıyorum. Çünkü, bu yola bel bağlayıp andalarıma güvendim. Onların da bana bel bağladığını, güvendiğini biliyor, bunun sorumluluğunu taşıyorum.” Erdemlilerin kıyâfetinin üzerine bağlanan kuşak türü.

 

 

 

Eren= Erdemliliğin bütün ilkelerini, niteliklerini büyük bir içtenlikle özümsemiş ve gerçek hayâta uygulamış üstün kişi.

Ermez= Erdemlilerin duygularına eremeyenler. Erdemlilerin bütün ilkelerini, niteliklerini bilse, bunların; toplum, gündem ve koşullarla olan bağlantılarını, ilkelerin belirleniş nedenlerini algılayacak kadar yüksek zekâ düzeyinde olsa bile, Erdemlilerin duygularına eremeyen kimsedir. Erdemlilerin neden böyle yaşadıklarını bilir, ama onların duygularını, sevinç ve üzüntülerini anlamsız bulur, hissedemez. Erdemlilerle duygudaşmış gibi davranabilir. Bu yüzden Yama (münâfık) olmaya en eğilimli kimselerdir.

 

 

Bilmez: Erdemli diye adlandıramayacağımız, ancak “Erdemsiz” diye nitelendirmenin de yanlış ve uygunsuz olduğu kimselerin ortak adıdır. Erdemsiz diyemeyiz. Çünkü içinde bulunduğu ortamın koşulları gereği; içinden geçenlerin, öz duygularının ayırdına varamamış, bu duyguların adını koyamamış olabilir. Özellikle aile, toplum baskısı nedeni ile, gerçekte anlamsız bulduğu birtakım zorunluluklara katlanmak, içine kapanmak durumunda kalabilir. Ülküsüzlüğün ülkücülük; gericiliğin, yobazlığın ilericilik; başıbozukluğun birlik; gevşekliğin ciddiyet; atarlılığın ise yırtıcılık diye satıldığı bir ortamda yalnız, kimsesiz kalmış olabilir. Bütün gün eğilip eğilip kalkarak gerçeklerden kopmayı, ezik dilenciler gibi avuçlarını açarak Tengri’den armağanlar dilenmeyi, korkaklar gibi başını eğip secdeye kapanmayı ibâdet diye satmış olabilirler. Kısacası, yerler Akbars’ın gereksinim duyduğu karla örtülü olabilir. Böyle bir ortamda el uzatılmamış, yol göstereni olmamış bir kimseyi Erdemsiz diye nitelemek, Erdemli bir kimsenin üstün kişiliğine aykırıdır. Erdemli bir kişi, Akbars İmi’nin “Özünü bil!” yasası gereği önce özünü, sonra karşıdakini (özgeyi) anlamakla, karşıdakinin gönlünden geçenleri okumakla yükümlüdür. Öyleyse, “Bilmez” kişiyi; daha yeni yeni ışkın veren kırılgan bir ağaç gibi görmek gerekir. Bu kırılgan ağacı sulayıp besleyeyim derken; azgın dalgalar gibi, gökten inen seller gibi bilgi saldırısında bulunmak, kaş yapayım derken göz çıkarmaktır. Ona gerçeklerin tümünü birden anlatmaktansa, bilgelikle yüklü ak bulutlar gibi usul usul yağmak gerekir. Yayımcılar ile büyücülerin bu yüksek algı düzeyine erişmeleri dileğiyle.

 

 

Özüne tapan Kürşadımsı: Erdemli atalar ile sürekli kavga hâlindedir. Kürşadımsı eniğe göre Atatürk; yıkılması, saygınlığının azaltılması gereken bir engeldir. Çünkü kendisi ne Erdemli atamız kadar soyu temiz, ne zekî, ne öngörü yeteneğine sâhib, ne akıllı, ne de çekicidir. Atatürk’ün aksine, Erdemsiz Kürşadımsı’nın yüzünden pislik akar. Suratı bir kurbağanınkinden, bir çöl fâresininkinden farksızdır. Bu yüzden, ona soytarılıktan daha uygun meslek yoktur da, kendisi kağanlığa yeltenir. Erdemsiz Kürşadımsı, doğrudan Atatürk’e saldırmayı göze alamayacak kadar da korkak olduğundan, Atatürk’ün çevresinde olup O’nun kadar üstün olmayanları önplâna çıkarıp kendince O’nu yıpratmaya çalışır. Hattâ kimi zamân O’na Gazî Mustafa Kemal diyerek, güyâ O’nun yanında olduğu izlenimi yaratmak için boş yere çabalar. Bu gibi yollarla; Atsız gibi kutlularımızı, kendi iğrenç emelleri için kullanmaktan çekinmez. Ancak bilmez; Kürşadımsı, aslâ Gökbörü olamayacaktır. O kendisini zekî zanneden bir tilkidir. Gökbörü postuna girerek, Erdemlileri aldatabileceğini düşünür de aldanır durur. Çünkü; Kürşadımsı, parayla veyâhûd gece gündüz kitaplara gömülerek elde edilemeyecek, dünyânın en değerli mefhûmundan yoksundur: Erdem! Erdemliler, onun postunu yer bezi olarak kullanır.

Hancı= Kalıcı olan sistem, örgü, dizge. Giriş ve çıkış kapısı vardır. Yolcu=Sistemin giriş kapısından bir veri olarak girer, sistemde işlenip bilgi şeklinde çıkar. Eğer sistemin kalıcılığına faydada bulunuyorsa, sistemde kalması dâimleşir. Yoksa, sisteme yabancıdır.

 

 

 

 

 

 

Kar= Özsaygının zemînini oluşturan etmenler ve ortam. Meselâ birisi, kar tânelerinin, her kar tanesi kristalinin diğerinden farklı olup, birlik olduklarında koca çığlar oluşturabilme yeteneğine dâir bilinçtir. Özsaygının yaşam alanı. Ak-bars= Kar leoparı.