Doğu Türkistan

Çin Komünist Partisi’nin Doğu Türkistan’da hâkimiyetini tam olarak pekiştirdiği tarih 1954’tür. 1 Ekim 1955’te, Doğu Türkistan, Sovyet taraftarı Seyfeddin Azizi başkanlığında “Xin-jiang Uygur Özerk Bölgesi” ilan edilmiştir. 9 Temmuz 1956 tarihinde bölgeye “Merkezi devlet organlarının kanunlarına, kararlarına harfiyen uyacak.” ibaresi eklenip zülme imkan daha da rahatlaştırılmıştır.

Bayramın birinci günü Yarkent bölgesinde baş örtülü kadınlara yapılan saldırı sonrası büyüyen protestolara silahla karşılık veren kızıl Çin katliamlarına durmaksızın devam ediyor. Şayet dünyanın herhangi bir Müslüman ülkesinde başka bir müslüman bayanın başına gelseydi bu olay, bütün ülke elinde mendil, iki gözü iki çeşme kendini sokaklara atar; -din kardeşlerini- savunurdu. Lakin burada çok dikkat çekici bir nokta var. Diri diri yakılan, namusuna göz dikilen, ibadetini yapmasına izin verilmeyen, yaşamaktansa ölümü yeğleyecek hale gelen bir Arap değil. TÜRK! Bizler hangi ara kanımızı, ata yurdumuzu unutacak hale geldik? Rabialara üzülmekten fırsat mi bulamaz olduk acaba? Yemekten, içmekten, gülmekten utanır hale geldim. Damarlarımda intikam nidalarıyla akan asil kanım donuyor kinden, nefretten!
Kızıl Çin benim gencimi sebepsiz yere tutuklasın, mahkum edip kurşunlara dizsin, insanımın kazancını haksız yere elinden alsın, oruç tutturmayıp ibadet ettirmesin, açlıkla mücadele edip üstüne yanı başında yapılan nükleer deneylere maruz kalsın… Batı her zamanki gibi görmesin, görmemezlikten gelsin… Milli kini ateşten damgalar gibi kalbimize yazmadık mı? Bugün gözlerini ve kulaklarını tıkayanlar kendi vicdanlarıyla yüzleşmeye kalmadan kendi kanlarında boğulacaklardır. Kendi öz yurdunda garip kandaşını görmezlikten gelenin, zülme sessiz kalanının yanına kaldığı nerde görülmüş? Madem ki unuttunuz Kür Şad adlı çeriyi, hatırlatırız yine yağmur kokan geceyi!

TANRI TÜRKÜ KORUSUN VE YÜCELTSİN

alev özdemir