Dağa Küsen Tavşanlar

7 Haziran 2015 genel seçimlerine tam on beş gün kaldı. Siyâsî partiler seçim propagandalarını var güçleriyle sürdürüyorlar. AKP dîn üzerinden, CHP ekonomi üzerinden, MHP millî bütünlük ve ekonomi üzerinden, HDP de %10’luk seçim barajı üzerinden siyâset yapıyor. Siyâsî partiler artık son kozlarını oynuyor. Adaylar sokak sokak dolaşıp, vaatlerini seçmenlere anlatıyor.

Partilerin ve adayların üzerinde durduğu bir hedef kitle var: Karârsızlar… Karârsız seçmenler hangi partiye oy vereceğini bilmiyor yahut sandığa gitmek istemiyor. Biz bu yazıda sandığa gitmek istemeyen ve demokrasiyle araları pek de iyi olmayan seçmenleri ele alacağız.

Türkiye Cumhûriyeti demokrasiyle (!) yönetilen bir ülke. 18 yaşını dolduran her vatandaşın seçme hakkı var. Peki her vatandaş bu hakkını kullanıyor mu? Tabiî ki hayır! Demokrasiye inanmayan yahut demokrasiyi istemeyen birçok seçmen var. Bu kişilerin sandığa gitmemek için kendilerince haklı sebepleri var. Ancak bu kişilerin kendilerine sormaları gereken bâzı sorular var: “Sandığa gitmeyince demokrasi yıkılacak mı? Oy kullanmamak, seçimin sonucuna önceden râzı olmak değil midir? Siyâsî partilerden herhangi birini desteklemeyen seçmenin, yarın o partileri eleştirme hakkı var mıdır?”

Şimdi bu sorulara cevâp verelim: Sandığa gitmeyince demokrasi yıkılmayacak. Demokrasiyi yıkmak için başka yollar bulmalısınız. Oy kullanmayarak başkalarının tercihini kabûllenmek zorunda kalacaksınız. Desteklemediğiniz bir siyâsi partiye yarın “Şunu böyle yapsaydınız. O öyle olmaz.” gibi eleştiriler getirmeniz de gülünç olacaktır.

Meselâ HDP, demokrasi ile uzaktan yakından ilgisi olmayan PKK’nın siyâsî uzantısıdır. Ama gelin görün ki meydânlarda “demokrasi” vurgusunu en çok yapan parti yine HDP’dir. Yâni PKK’lılar ve bölücüler demokrasiyi bir araç olarak kullanmaktan çekinmemektedir. Peki bu durumda Türkçüler ne yapacak? “Biz demokrasiye düşmânıyız” diyerek Türkiye’nin içinde bulunduğu duruma müdâhale etmeyecekler mi? Ülkenin bölünmesini izleyecekler mi? Elbette izlemeyecekler! Ancak bunun için ilk yol AKP-PKK ortaklığını bitirecek bir hükûmetin kurulmasıdır. Bu da millîyetçi bir hükûmet ile olacaktır. Türkçüler geçmişin fikir tartışmalarını bir yana bırakıp sandığa gitmeli ve düşüncelerine en yakın olan partiyi desteklemelidir. Aksi takdirde Türkiye’yi karanlık günler beklemektedir.

Yazının başında da dediğim gibi: “Sandığa gitmeyince demokrasi yıkılmayacak.” Biz ancak kendimizi kandıracağız. Gün, demokrasiye veyâ siyâsete küsme günü değildir. Gün, Türkiye için bir şeyler yapma günüdür. “Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi olmamış.” derler. Biz tavşanların düştüğü duruma düşmeyelim.