Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…
Atsız Ata’nın çok şiirini okumasam da okuduklarım arasında en başarılı bulduğum dörtlük budur. En sevdiğim de doğal olarak “Geri Gelen Mektup” şiiridir.
Yolların Sonu
[img]http://i.hizliresim.com/92P1BQ.png[/img]
Kesinlikle “Geri Gelen Mektup”. Bir yarim vardı. Ona bakarak sevmiştim bu şiiri. Kendi gitti mektup kaldı…
Davetiye Kahramanlık ve Ay Yüzlü Güzel Konçuy
geri gelen mektup ve topal askerdir
geri geleni mektubu her dinlediğimde olmayan sevgilimi özlerim
topal askeri de her dinlediğimde vatan için toprağa düşen kahramanlara bir kez daha saygı duyarım