Osmanlı Türkçesi.

Öncelikle ”Osmanlıca” diye bir dil yok. 
   Osmanlıca diye tabir edilen şey Osmanlı hanedanlarının diplomasi amaçlı kullandığı  jargon (kaba tabir ile). Türkçe, farsça ve yoğun olarak da arapça kelimeler kullanılan asimile bir diplomasi dili. Bu da Osmanlı’nın ulaştığı topraklardaki dili kullanmaya başlamasından kaynaklanır. 
 Osmanlıca öğretmek demek esasen farsça ve arapça öğretmek demek ve de arap alfabesine dönünce herkes bilge olacak diye bir kaide yok. Osmanlı tarihini bilmek için ”Osmanlıca” öğrenmek gerekir demek de doğru değildir. Onlarca belge var okuyamıyoruz denilen belgeler latin alfabesi ile yazılan günümüz Türkçesine zaten çevrilmiştir.Örneğin;
-Ahmedi’nin Dasitan-i Tevarih-i Mülük-ü Al-i Osman (İskendername) (En ünlüsüdür) (Ben onu da anlayamam diyorsanız İsmail Erünsal tarafından tıpkıbasımı yapılmıştır)
-Şükrullah’ın Behçetü’t-tevarih adlı belgeleri bizzat Nihal Atsız tarafından  çevrilmiştir.
ve daha niceleri var. Siyasi amaçlar güdüp mazeretler üretilse de bu eserler gayet rahat okunulabilir bir biçimde yayınlanmış durumda.
Osmanlıca eğitim filan deyip ortalığı bulandırmanın alemi yok. ( bu öğrenmeyin demek değil)